[Wizard Yukio] Adaya Çıkış

[North Blue Anlatıcı]

not: Haritadaki konumun 18, j.

Yaklaşık üç gündür kayığınla denizlerdesin. Deniz son bir vgündür okadar durgun ki kürek çekmekten iyice bitkim düşüş vaziyettesin. İçecek olarak kıyafetlerin ile süzdüğün deniz suyunu içitiğinden susuzluğun yok fakat tam iki gündür hiç bir şey yememişsin ve karnın da çok aç. Ufukta da yavaş yavaş bir ada silüeti belirmeye başlıyor.

[Wizardd]

Yeni yolculuklar beraberinde yeni maceralar ve yeni dostluklar ve yeni düşmanlar kazandırır. İşte benim amacım da tam olarak bunları gerçekleştirmekti. Arkadaşlarıma verdiğim söz ve içimdeki intikam duygusyla yanıp tutuşurken  kayık yolculuğu bitmek bilmiyordu. Lanet kayık denizde öylece ilerliyordu ve sanki adaya çıkmaya niyeti yok gibi gözüküyordu. O denizi seviyor olabilirdi ama ben macera istiyordum ve en büyük maceralar karada yaşanırdı. Ayrıca denizde bir korsanla karşılaşma ve onun kellesini alma ihtimalinde oldukça düşüktü.

Bu düşüncelerle neredeyse 3 gün geçmişti koskoca 3 gün. En yakın zamanda kendime bir tane rotacı bulmam lazımdı yoksa bu denizlerde ölüp gidecektim. Yolculuk yetmiyormuş gibi bir de üstüne açlık ve sususzluk eklenince işte o zaman kafayı yiyorsunuz. Bu soruna kendime göre çözüm aramıştım ama sadece susuzluğuma çare bulmuştum. Deniz suyunun tadı iğrençti ama yapacak başka birşeyim de yoktu. Şimdi açlık sorunumu halletmem lazımdı.

Kendimi nasıl doyuracağım konusunda kara kara düşünürken birden gözüme birşey ilişmişti. Sanki bir ada görüyor gibiydim  ama tam olarakta emin değildim. Çölde serap görülmesi gibi denizde de böyle şeyler mi görünüyordu. Ya açlık başıma vurmuştu ya da birileri tarafından korunuyorumdur. Kimbilir belki arkadaşlarım hala yanımdadır fiziksel olarak olmasa bile. Şimdi ada silüetine doğru son hız ilerleyecek ve gördüğüm şeyin hayal  olmadığını umacaktım. Bekleyin beni korsanlar Büyücü geliyor hem de çok aç bir şekilde

[North Blue Anlatıcı]

Karnını bir bir an önce doyurma isteğiyle adaya doğru kürek çekmeye başlıyorsun. Ada git gide biraz daha görünür olmaya başlıyor. Adada çok sık ağaçları olan bir orman gözüne batıyor. Kayalık yerine kumsal bir alan olduğundan rahatlıkla bu adaya çıkabilecekmişsin gibi görünüyor. Fakat adaya yaklaştıkça ormanın arkasından dumanlar yükseldiğini görüyorsun. Biraz daha yaklaştıkça bağrışmalar da duyuyorsun.

[Wizardd]

Açlık veya başka birşey benim macera yaşamama ve korsanların kellesini almama engel olamaz. Beni tanıyan herkes bunu bilir ve bizzat şahit olurdu. Artık küçük adamın lideri değil denizlerin korkulu rüyası olmuştum. Tabii şu anlık bunu ve ben ve birkaç çöp dışında kimse bilmiyordu. Ne önemi vardı ki bunun bundan adım bütün North Blue'da anılacak ve gerçekten korkulu rüya haline gelecektim.

Adaya doğru son hızla kürek çekerken içimdeki macera ruhu kıpraşmaya başlamıştı. Hemen adaya bir göz atmıştım. Adada sık ağaçları olan bir orman ve  güzel bir kumsal bulunuyordu.  Orman macera için vazgeçilmez mekanlardan birisiydi belkide en iyisi. Böyle bir ormanı gördükten sonra artık bu adaya kesinlikle çıkacak ve ormanın içinde araştırma yapacaktım.

Adaya biraz daha dikkatli baktığımda ise ormanın iç kısımlarındaki dumanı ve çığlık seslerini duymuştum. İşte şimdi gerçekten güzel bir şey oluyordu. Çığlık demek yardıma muhtaç bir insan demekti. Yardıma muhtaç bir insanı bu hale getiren kişiler de muhtemelen bir grup salak korsandı. Benim de aradığım şey buydu bir korsana aynı bu şekilde çığlık attırmak ve onu doğduğuna pişman etmek. Amacım sivilleri korumak ya da onlara yardım etmek değildi tek amacım vardı ve o da korsanları öldürmekti.

Kayıkla adaya ilerlemeye son hız devam ederken öncelikle adada karnımı doyurmaya çalışacaktım. Siviller tehlikede olabilirdi ama öncelikle kendi karnımı doyurup gücümü eski haline getirmeliydim. Ondan sonrası zaten kolaydı kes biç ve öldür. Bu ormanda karnımı rahatlıkla doyurabileceğimi düşünüyordum. Karnımı doyurma kısmını geçtikten sonra asıl hedefime yönelecektim yani ormana,dumana ve çığlıklara. Bakalım beni neler bekleyecekti bu gizemli ormanda.

[North Blue Anlatıcı]

Kayıkda kürek çeke çeke adaya geliyorsun. Kayığını ortada bırakıp ormanın içine doğru yemek aramaya çıkıyorsun. Kumsalda şimdilerde kaçışan sivillere ait olabilecek Üzerlerinden zaman geçmiş gibi görünen ayak izleri görüyorsun ama yemek isteğin daha ağır basıyor ve ormana doğru yürümeye başlıyorsun Bu sırada bağrışmalar da kulağında iyice yükselmeye başlıyor.

Kumsalda ormana doğru yürürken sen daha ne olduğunu bile anlamadan önce kafanın arkasında anlık bir soğukluk hissediyorsun sonra birden kedinden geçiyorsun.

Uyandığında bankasıyla, Moteliyle, Dükkanıyla, eviyle eski vahşi batı filmlerinden fırlamış olan bir şehrin limanında demirlemiş bir gemmide olduğunu görüyorsun. Şehrin ahşaptan yapılma bütün binalarında yangın var ve halk panik içinde ordan oraya koşturuyor. Seninle beraber direğe bağlı turuncu sakallı, hafif göbekli, 45-50 yaşlarında birisi daha var. Etrafınızda da Korsan oldukları her hallerinden belli olan 4-5 adam var kaptanları aralarında değil gibi görünüyor ama senin de silahların yanında değil.

[Wizardd]

Kürek çekme işini iyi yapamıyordum ama sonunda adaya ulaşmıştım. Açlık mı yoksa sivillere yardım mı ikileminde kalmış olmama rağmen içinden birisini seçmek çok da zor olmamıştı. Tabiiki de önce kendi sağlığım geliyordu. Sivillerden banane benim arkadaşlarıma kim yardım etmiştiki. Hiçkimse

Adaya ayak basmamla çığlık seslerinin artması bir olmuştu. Çığlık seslerinin ardından ensemdeki garip hisle kendimi karanlıkta bulmuştum. Karanlık aydınlığa dönüştüğü zaman ise başka bir yere getirildiğimi anlamıştım.

Etrafımı iyice incelediğimde garip binalar,bankalar vs. dikkatimi çekmişti. Ben ise gemide mahkum durumdaydım. Şu an benden kötü durumda olan birsürü insan vardı çünkü adadaki evler cayır cayır yanıyordu. Yangın eşliğinde çığlık atan insanlar koşuşturuyorlardı. Etraftaki insanları bırakıp kendime odaklandığımda ise yanımda turuncu sakallı, hafif göbekli, 45-50 yaşlarında bir adam görmüştüm. O da benimle aynı kaderi paylaşıyordu. Karşımızda ise 4-5 korsan vardı fakat kaptan olmadıkları her hallerinden belliydi. hemen turuncu sakallı herife ilk sorularımı yöneltmiştim. ''Hey adamım. Şu an neredeyiz bir bilgin var mı? Bu adamlar kim sen kimsin ve neden buradayız'' şeklindeki soruları sorup ardından kendimi tanıtmayı unuttuğumu hatırlayacak ve ''Ben Wizard Yukio'' diyerek yaptığım kabalığı bir nebze olsun hafifletmeye çalışacaktım. Bakalım bu ihtiyar birşeyler biliyor muydu?

[North Blue Anlatıcı]

Sorduğun sorular karşısında yaşlı adam sadece buruk bir gilimsemeyle üzüne bakmakla yetiniyor. Hiç birşey söylemiyorr, neredeyse hareket dahi etmiyor. Bu sırada gemiye doğru yavaş adımlarla iki kişi yaklaşıyordu.

Kırmızı bir palto, kaptan şapkası, krem rengi altı sakalları ve her yerine döşediği silahlarıyla tam bir korsan havası veren bir adam ile kırmızı siyah kısa kabarık bir elbise, yine aynı renklerde şapka, ve elbisesinin altına giydiği botları ile sarışın bir kadın konuşarak gemiye biniyorlardı.

Önce erkeğin konuşmasını duyuyorsun. "Bu adada yeteri kadar para bulabildin mi aşkım?" Kadın da dudağını büzerek yanıt veriyor. "Hayır aşkım bu ada çok fakirmiş lütfen başka adalarda soyalım." "Tamam sen nasıl istersen öyle olsun."

Adam sonra da tayfasına dönerek bağırmaya başıyor. "NE KADAR YAĞMA YAPTINIZ BAKALIM? ÇABUK BİRİSİ HESAPLARI GETİRSİN!" adamın bu bağrışlarının üzerine tayfa elemanlarında biri kamara gidiyor diğeri de konuşmadan sadece ilsiz gibi sesler çıkartarak kaptanına esirlerini gösteriyor. kaptan da size doğru yavaş adımlarla yaklaşarak konuşmaya başlıyor. "Vay vay vay demek iki yeni eleman katılıyor ha aramıza?" Cümlelerini bitirdiğinde kaptan sana o pis kokulu nefesini hissedeceğin kadar yaklaşmış oluyor.

adam ve kadın:

[Wizardd]

Şerefsiz yaşlı adam beni takmamış ve bana cevap vermemişti. Fakat bunu kişisel olarak algılamıyordum. Şu an burada ikimizde misafirdik ve kimseye güvenemezdik. Belki beni onlardan birisi sanmıştır ve konuşmamayı tercih istemiştir. Yaşlı adamdan sonra gemiye doğru ilerleyen iki kişi vardı. Birisi kaptandı diğeri ise garip bir kızdı.

Şerefsizler konuştukça adada neler olduğunu anlayabiliyordum. Adayı yağmalamak için çıkmışlar fakat istediklerini bulamamışlardı. Bu heriflere birisi engel olmazsa  bütün köyleri yağmalayana kadar durmayacaklardı. Benim arkadaşlarımı öldüren heriflerde bu yüzden bize saldırmışlardı. Şimdi hedefimdeki adamı bulmuştum ve ona oldukça yakındım ama öncelikle şu lanet durumdan kurtulmam gerekiyordu.

Nasıl kaçacağımı düşünürken kaptan yanımıza yaklaşmış ve yeni üyeler olduğumuzu söylemişti. Ya dalga geçiyordu ya da ona katılmamızı istiyordu. Onun bu kinayeli sorusuna cevap verecektim tabiiki gönlümden geçenleri söylemeyecektim buradan kurtulmamın tek yolu onlarla uzlaşabilmekti. İlk aşamada tabiiki sonraki aşamayı da beraber göreceğiz zaten.

Adamın sorusunua ''Size katılmak büyük bir şeref olur kaptan ... ''burada biraz duraksayacak ve herifin adını söylemesini bekleyecektim. Ardından ''Wizard Yukio buraya bir korsan tayfasını bulmaya gelmiştim fakat galiba onlar beni buldu.'' diyecek kendimi kahkaha atmaya zorlayacaktım. Bundan sonrası bu korsanların salaklığına kalmıştı.

[North Blue Anlatıcı]

Adının Northan olduğunu söyleyen adam sen sözlerini bitirince bir daha konuşmaya başlıyor. "Güzel sayımız çok çabuk artıyor. Böyle giderse yeterince kişi toplayıp çok büyük bir tayfa olabiliriz" bunu diyince arkadan sizi izleyen kadın pis pis sırıtıyor.

Sözlerini bitirdikten sonrakorsan tayfasının kaptanı yanındaki yaşlı adama dönerek "Peki sen? Sen bize katılırmısın?" diye soru soruyor. Yine hiç konuşmayan turuncu sakallı adam sadece ağzını açarak dilinin olmadığını gösteriyor.

İyice neşelenen kaptan "Pıhahaha... Şimdiden dokuz kişi olduk bile ha böyle giderse daha da büyüyebiliriz" deyip Neşeyle arkasında ki sizi işaret eden adamına dönüp eliyle seni göstererek "Bu adamı alıp tayfamızın bir üyesi yapın." diye emir verdikten sonra az önce istediği kağıtları alıp kadınla birlikte kamarasına gidiyor.

Senin iplerini çözenle birlikte toplam beş kişi olan dilsiz adamlar çokta güçlüye benzemiyor.

[Wizardd]

Hayat ne kadarda acımasız değil mi? Bu adamlar ellerinde fırsat varken beni öldürmediler ve bana güvendiler bir korsan avcısına. Peki bir korsan avcısı ne yapardı tabiiki de korsanları bir güzel avlardı. Fakat adamların bundan haberi bile yoktu. Adam söylediğim sözlere çabuk inanmış ve sayısının arttığını da söylemişti. Yakında büyük bir düşüş olacağını bilmeden.

Bu arada yandaki turuncu herifin neden konuşmadığı da belli oldu. Dİli yokmuş la herifin acaba neden bu hale gelmişti. İşin garip tarafı tayfadaki neredeyse herkesin dili yokmuş gibi görünüyordu. Acaba bu tayfaya katılmak için gerekli olan birşey miydi? Bunu düşünmeme gerek yoktu zaten bu heriflere katılmaya niyetim yoktu. Öncelikle güvertedekileri öldürüp sonrasında kaptanın işini bitirmeliydim. Ödülü yoksa bile onu sırf zevk için öldürecektim.

İlk olarak silahlarımı geri almak zorundaydım yoksa bu adamlar güçsüz olsa bile kaybetme olasılığım vardı. Dilsizlerden birine ''Silahlarımı alabilir miyim bayım? Bir pençe ve bıçak olacaktı. Artık sizden olduğuma göre adam öldürmeye başlayabilirim.'' dedikten sonra adamların konumlarını iyice aklıma kazıyacaktım. Toplam 5 kişi ve turuncu herif güvertedeydi. Aşağıda kalanlar buraya gelmeden bunların işini çabucak bitirebilirdim. Aradaki bu kısa sürede ''Kaptanımızın ödülü ne kadar? Umarım güçlü bir kaptanın emrine girmişimdir.'' diyerek kaptanın ödülü olup olmadığını öğrenmeye çalışacaktım.

[North Blue Anlatıcı]

adamlar sorduğun soruya elleri ile ağızlarını gösererek cevap veriyorlar. öce ağızlarını açıp olmayan dillerini işaret ediyor birisi. Sonra seni gösteriyor ve elini makas gibi yaparak kesecez demeye çalışıyor. Ve en sonunda da vermeyi yaparak dilini kestikten sonra onları sana verebileceeğini söylüyor.

Bu arada başka biri de sizi direğe bağlayan ipi çözüyor. Fakat ellerin hala bağlı. daha sonradört adam seni kollarından bacaklarından tutup sabitlemeye çalışırkn diğer adam ise cebinden bir bıçak çıkartıp senin üstüne gelmeye başlıyor. Seni tutan adamlar çok da güçlü değil biraz zorlarsan kurtulacakmışsın gibi.

Bunlar olurken turuncu saçlı yaşlı adam da ipleri çözüldüğü halde yerinde oturmaya devam ediyor.

[Wizardd]

Adamlar sorduğum soruyu anlıyorlardı fakat cevap veremiyorlardı. Ne kadar da gıcık birşeydi bu. En azından el kol hareketleriyle de olsa biraz anlaşabiliyorduk ama o da bir yere kadardı. Neyse kaptanın ödülünün ne olduğunu onu karargaha götürdükten sonra öğrenirdim acelesi yoktu zaten. Ondan önce ilgilenmem gereken acil bir konu vardı. Tahimn ettiğim gibi tayfaya girmek için dilinin kesilmesi gerekiyordu. Bunun anlamını bilmiyordum ama aklımda mantıklı bir fikir vardı. Kaptanın söylediği her söze itaat etmek ve hiçbirisine itiraz etmemek.

Adamlar dilimi kesmek için harekete geçmişlerdi. Önce direğe bağlı olan ipi çözmüşler ve beni sırtlamışlardı. ardından dört kişi ikisi bacağımdan ikisi kollarımdan olmak üzere beni tutmuştu. Sonuncusu ise elindeki bıçakla dilimi kesmek için hamle yapmıştı. İşte bundan sonra aksiyon başlıyordu. Belki biraz daha yaşamalarına izin verirdim ama bu saatten sonra kendileri kaşınmıştı. Benim gibi birinin dilini kesmek büyük bir saygısızlıktı. Öncelikle bağlı olan elimdeki ipin boyunu uzatacak ve gevşemesini sağlayacaktım. İp ne kadar uzarsa o kadar gevşerdi ve ben de ellerimi kullanabilirdim.

Planım ipten kurtulmaktı fakat bütün planım bununla sınırlı değildi. Öncelikle ayağımdan tutan ikiliye karşı ayaklarımı geri çekecek ve ardından hızla iterek onları devredışı bırakmaya çalışacaktım. Ardından bıçaklı adamın diz kapaklarına vurup bıçağını almak için hamle yapacaktım. İyi güzel düşünüyordum da bakalım uygulayabilecek miydim?

[North Blue Anlatıcı]

Meyve yeteneğin sayesinde ipleri uzatıp elinden düşmesini sağlıyorsun. Fakat ellerini tutan adamlar bu durumu fark edip korkuyor ve seni bırakıyor. Onlar seni bırakınca vucudunun üs kısmı yere düşüyor ve başını geminin tahta zeminine çok feci vuruyorsun. Başını vurup böyle bir darbe haldığın halde yerdeyken ayaklarını tutan adamlardan kurtulmayı başarıp ayağa kalkıyorsun.

Başında dönme, boynunda da çok feci ağrı ve karıncalanma var. Şuan biraz rüzgar esip boynuna değse dahi sana sanki bıçak değmiş hissi veriyor. Bu da yetmezmiş gibi 5 adam da ellerinde bıçaklarla etrafını sarıyor.

Turuncu sakallı ihtiyar ise olanların yeni farkına varmış gibi etrafına bakınıyor.

[Wizardd]

İşte şov başlıyor. Şeytan güçlerini açığa çıkartacak ve henüz şeytan görmemiş güçsüzlerde bundan korkacak. Şeytanın gücünü kullanarak iplerden kurtulmayı başarmıştım. İşin ilginç yanı ise iplerden kurtulduğum için köpek gibi korkan adamların beni bırakıp kaçması olmuştu. Bu yüzden başımı yere sertçe çarpmış ve afallamıştım. Bu sırada planımın küçük bir kısmını ancak uygulayabilmiş ve ayağımı tutan heriflerden de kurtularak ayağa kalkmıştım. Başım hala ağrıyorken 5 tane güçsüz herif de etrafımı sarmıştı. Bu herifleri yenmek zor değildi fakat şu an oldukça zor bir durumdaydım. Silahlarım yoktu ve boynum kötü bir şekilde ağrıyordu.

Beşe karşı bir adil bir dövüş müydü tabiiki hayır. Bu heriflerin daha fazla olması lazımdı çünkü şu anda bu güçleriyle sadece vakit kaybetmeme sebep olurladrı. Neyse zaten zamanım oldukça fazlaydı o yüzden bu heriflerle yakından ilgilenebilirdim. ASıl soru ilk kurbanın kim olacağıydı? Sağ mı sol mu ön mü arka mı.

Eğlenceyi başlatacaktım. Öncelikle adamlar yaklaşırken ayakkabılarını biraz büyültecektim. Ayakkabıları büyüyen herifler rahatça hareket edemeyecek ve afallayacaklardı. Bu afallamadan yararlanmak ise benim için oldukça kolay olacaktı. Planım işe yaramasa bile bu herifleri ödlürecek kadar güçlüydüm. Ayakkabıları onların dengesini bozana kadar bekleyecek ve ardından seri bir şekilde tekme ve yumrukla onları haklamaya çalışacaktım. Eğer seri boulursa indirdiğim heriflerin bıçaklarını alacak ve onları kendi silahım yapacaktım. Bakalım bu herifler ne kadar dayanıklıydı?

[North Blue Anlatıcı]

Eğilip tam karşındaki adamın ayakkabısına dokunarak onu büyütüyorsun. Bu o adamda deng kaybına neden olup adamı geriye doğru elindeki bıçağı da tam yere düşürüyor. fakat eğildiğin sırada sağ tarafından diğer adam sana tekme atıyor ve yere devriliyorsun.

Yerde sırt üstü yatıyorsun. Yere düşen adam kafanın sol çaprazında yerden kalkıyor. Yere düşürdüğü bıçağı da yine sol tarafta elinin ulaşabileceği yerde. Diğer adamlar da bıçağın biraz ilerisinde sana doğru geliyorlar.

[Wizardd]

Planımı yapmıştım fakat hepsini uygulayacak vaktim yoktu. Aklımdaki planla sadece bir adamı yere düşürebilmiştim fakat o da tam olarak saf dışı kalmamıştı. Adam yere düştüğünde bıçağı da yere düşmüştü. Tabii bu sırada diğer adamlar da boş durmamıştı ve beni yere düşürmüşlerdi. Yerde ve kötü durumdaydım hemen birşeyler yapmam gerekiyordu.

Yerde yatarken birden gözüme adamın bıçağı ilişti. Hemen bu bıçağı alıp ölümcül darbeler indirmeliydim. Öncelikle bıçağı alacak ve kendimi savunacaktım. Ardından bana gelen adamlara karşı saldırımı gerçekleştirecektim. Önce ayağa kalkacak ve bıçağın boyunu biraz uzatacaktım. Ardından gelen adamlara karşı saldırıya geçecektim. Dövüşmeyi bilmedikleri kesindi b yüzden fazla zorlanmayacağıma emindim. Onları teker teker indirecektim bakalım bu sefer de planım sekteye uğrayacak mıydı?

[North Blue Anlatıcı]

Adamlar gücünden ötürü sana temkinli yaklaşıyorlar. Bu yüzden bıçağı yerden alıp ayağı kalkabiliyorsun. Ayağa kalktığında ilk işin bıçağın boyutunu uzatmak oluyor. Bıçağın boyutunu yaklaşık olarak kırk santim olacak şekilde büyütüyorsun ve hemen önündeki dört adama saldırmaya başlıyorsun.

Elindeki boyu uzatılmış bıçağı rast gele savurunca adamlardan birinin göğsüne bir yarık açıyorsun. Yarık açtığın adam anında yere düşüyor. Bunu gören arkadaşları üçü birden elindeki bıçaklarla sana saldırmaya başlıyorlar. Birisi bıçağı yukardan aşağı, birisi sağ yukarı çaprazdan. diğeri ise soldan yatay olarak bıçağınu savuruyor.

Bu arada sen görmüyorsun ama sağ arkanda kalan daha önceden yere düşürdüğün adam ise ayağa kalkıyor.

[Wizardd]

Planımın ilk aşaması başarılı olmuş ve yerdeki bıçağı alabilmiştim. Yerdeki bıçağı almamla adamlara saldırmam arasında fazla bir zaman farkı olmamıştı. Bıçağı biraz uzattıktan sonra saldırıya geçmeye karar vermiştim. Artık bu adamlara patronun kim olduğunu kanıtlamam gerekiyordu yoksa burada büyük bir sorun çıkacaktı.

Bıçağı alıp adamlardan birini etkisiz hale getirmiştim. Böylelikle ilk aşamada uğraşacağım 3 adam kalmıştı. Kalan üç adam ise arkadaşlarını o halde görünce korkudan olsa gerek bana saldırmışlardı hem de üçü de aynı anda. Dövüş şimdi biraz eğlenceli bir hal almaya başlamıştı. Teke tekte bu adamların hiçbirisi bana rakip olabilecek seviyede değildi o yüzden böyle saldırmaları gücümü test etmem için idealdi.

Birisi yukarıdan aşağıya diğeri sağ çaprazdan bir diğeri ise sol paralelden saldırıyordu. GÖrünüşe göre etrafım sarılmıştı ve yapabileceğim hamle sayısı sınırlıydı fakat bu durumlar için kendimi eğitmiştim. Sağ geriye doğru seri bir adım atacaktım. Nedeni ise yukarıdan gelen ve soldan paralel gelen saldırıları etkisiz hale getirmesiydi. Ayrıca sağ çaprazdan gelen saldırı da böylelikle devre dışı kalacaktı. Tabi kaçtıktan sonra boş durur muyum tabiik ide hayır. Sağdaki adamın şah damarını kesmek için bıçağımı kullanacaktım. Böylelikle kan gölü partimiz tüm hızıyla devam edecekti.

[North Blue Anlatıcı]

Karşındakilerin hamlesindan kaçmak için sağ geriye doğru atılıyorsun fakat bu arada ayağa kalkan adam sen arkandan yakalıyor. Şaşkınlıkla gardını indiriyorsun ve diğerleri de bundan faydalanmak için üçü birden sana doğru saplama hareketi ile karşılık veriyor.

Hayatını kurtaran şey ise tamamen kendine gelmiş olan turuncu sakallı ihtiyarın sana ve seni tutan adama vurduğu omuz darbesi oluyor.b bu arada siz düşerken seni tutan adam da elindeki büyüttüğün bıçak tarafından öldürülüyor. Daha sonra hayatını kurtaran ihtiyar ise güler yüzlü bir şekilde kalkmana yardım etmek için elini uzatıyor.

[Wizardd]

Harika bir plan yapmıştım. Bu yüzden kendimle gurur duyuyordum. Hamlem olabildiğince basit ve etkiliydi. Tam düşündüğüm gibi sağ arkaya doğru kaçmayı başarmıştım fakat ikinci hamlemi gerçekleştirememiştim. Arkamdan bir güç hareket etmemi engelliyordu. Kim diye bakındığımda ise yere düşürdüğüm herifin ayağa kalkıp dövüşe katıldığını görmüştüm. Arkamda gözüm olsaydı buna önlem alabilirdim ama ne yazıkki öyle bir yeteneğim yoktu.

Kusursuz planım olaya başka etkenlerin girmesiyle tamamen mahvolmuştu. Bir de üstüne karşımdaki üç herifin beni deşmek için harekete geçmesi eklenince birden karanlığa doğru ilerler olmuştum. Bundan sonrası da görünüşe göre sonsuz karanlık olacaktı. Beni bu karanlıktan kurtaran kişi ise turuncu sakallı dede olmuştu. Ona can borçlanmıştım ve bu borcumu ödemeye hazırdım. Turuncu sakallı dede beni kaldırmak için elini uzatmıştı. Bende bu nazik teklifi geri çevirmemiş ve ayağa kalkmıştım.

Bu arada beni tutan herif bu sefer kesin olarak devre dışı kalmıştı ve sonsuz karanlığı boylamıştı.. Bana karşımanın bedelini ağır ödemişti. Bunu gören saz arkadaşları ise korkudan ne yapacaklarını şaşırmışlardı. Onların bu şaşkınlığından faydalanıp hemen saldırıya geçmeye karar vermiştim. ''İhtiyar ben bu üçünü öldürmeye gidiyorum istersen sen de eğlenceye katılabilirsin'' diyecek ve hemen sağ taraftaki herifin üzerine doğru hızla ilerleyecektim. Hızlı bir manevra ile herifi devre dışı bırakmaya çalışacaktım. Bu sırada ihtiyarın ne yapacağı önemli değildi bu üçünü çerez niyetine öldürebilirdim. Fakat olağandışı birşey gerçekleşmezse.

[North Blue Anlatıcı]

Turuncu sakallı ihtiyarın elinden destek alarak ayağa kalkıyorsun. kalkar kalkmaz da en sağdaki adama doğru fırlayıp elindeki boyu normalden uzun olan bıçağı adamın karnına saplıyorsun. Bu arada seni kurtaran turuncu sakallı adam da Yumruğunu geriyor geriyor ve ortadaki adamın suratına sağlam biratane geçiriyor.

Böylece 5 adam dan 4 ü devre dışı kalmış oluyor. Son kalan adam ise önce kaptanına bağırmaya çalışıyor fakat sadece sessiz ge garip sesler çıkarmaktan ileri gidemiyor. Sonra denemekten vaz geçip bıçağını yere atıyor ve teslim oluyor. Ona istediğini yapabilirsin. Turuncu sakallı adam merhamet adecekmiş gibi görünüyor.

[Wizardd]

Savaş doruğuna ulaşmıştı. Beş kişi oldukları zaman az olan şanslarını şimdi üç kişi kaldıkları için sıfıra indirmişlerdi. Bu üç adam için sadece tek bir yol vardı o da ölüm başka bir seçenek bulunmuyordu. Benim gibi korsan düşmanı birine sataşmaları onların yaptığı son hata olacaktı. İhtiyardan aldığım destekle ayağa kalkmış ve en sağdaki adamı delik deşik etmiştim. Tam diğerine gidecekken ihtiyarda ortadakini bir güzel yere sermişti.

Geriye bir kişi kalmıştı ve yapacağı birşey olmadığını anlayınca kaptanına bağırmaya başladı. Ne yazıkki dilini kaybetmişti ve bu yüzden kaptanına durumunu iletemiyordu. Artık yapacağı birşey kalmayınca yaşamak için teslim olmuştu. İçinden gelerek teslim olsaydı belki biraz şansı olurdu fakat şu durumda başka şansı olmadığı için teslim olmuştu. Bu saatten sonra benden merhamet istemesi korsanların ne kadar onursuz olduğunu kanıtlıyordu.

Hemen elimdeki bıçakla adamın şah damarını kesecek ve onu da sonsuz karanlığa göndermeye çalışacaktım. Son adamında inmesiyle güvertede ihtiyarla ben kalacaktım. Yapacağım ilk iş gemide silahlarımı aramak olacaktı. Bu sırada ölen adamların bıçaklarını alacak ve depolayacaktım. Bıçaklar öldürmek için iyi bir silahtı fakat hançerim olmadan kendimi rahat hissetmiyordum. Yaşlı herife dönüp ''Önce silahlarımı bulacağım. Sonra da o şerefsiz kaptanın kellesini alacağım. İstersen sen de sana bunu yapanlara karşı intikamını alabilirsin.'' diyecek ve hemen silahlarımı aramaya koyulacaktım. Gemi fazla büyük değildi o yüzden çok zorlanacağımı zannetmiyordum.

[North Blue Anlatıcı]

Adam el işterleriyle önce kendini gösterityor, sonra da geminin çıkışını işaret ediyor işaret parmaklarıyla. Daha sonradan ise yapgınları ve ve kaçışan insanları göstererek onlara doğru koşuyor.O gidince sen de gemide silahlarını aramaya başlıyorsun.

Biraz aradıktan sonra geminin arka tarafında bir fıçının içinde silahlarını buluyorsun. Tam kaptan kamarasına giderken içerden önce kaptanın bağırışını sonra çok yüksek seste bir kedi miyavlaması duyuyorsun.

[Wizardd]

Planım istediğim şekilde ilerliyordu. Beş kişiyle olan savaşımda ihtiyardan aldığım destekle gayet başarılıydım. Beş kişiden kalan son kişiyi de merhamet göstermeden öldürmüştüm. Bu onun için daha hayırlı birşeydi bana göre eğer yaşasaydı boş zamanımda ona neler yapabileceğimi düşünmek bile istemezdi. Belki ölüm onun için en kısa kurtuluştu.

İhtiyara olan davetimden sonra herif adayı kurtarmak için gemiden çıkmıştı. Anlaşılan bu ada onun adasıydı ve kurtarması gereken birkaç kişi vardı. Ya da ben yanılıyordum sadece insanlık için bu işi yapıyordu. Şu anda bu insanlara yardımı dokunacak en önemli şey bunu yapan adi herifin ölmesiydi ve ben de bunu gerçekleştirip onların acılarını bir nebze olsun hafifletecektim tabii benim acılarımı da unutmamak gerekir.

Silah arayışım ise fazla uzun sürmemişti. Pençemi ve bıçağımı bir varilin içinde bulmuştum. Artık savaşmam için herşey hazırdı. Silahlarım iradem ve rakibimi öldürmek için güzel bir sebep. Kaptanın odasını bulmam fazla uzun sürmemişti. Odaya girmek için hazırlık yaparken birden gerizekalı kaptanın bağırma sesini duymuştum. Bu salaklıığnın ardından bir de miyavlama sesi gelmişti içeriden. Aslında bu gerizekalıları hiç canım yanmadan da yenebilirdim fakat o zaman işin eğlencesi kaçardı. Gemiyi batırmak ya da onların yaptığı gibi bulundukları yeri yakmak bu işi kökten hallederdi fakat ben kan istiyordum. Ne kadar çok kan o kadar çok eğlence demekti. Neyse fazla konuştum hemen aksiyona geçelimde şu herifin kafasını bedeninden ayırayım ve aldığım parayla da karnımı bir güzel doyurayım. Kapıyı açıp kaptanın korku dolu gözlerini görmek için gözlerinin önüne bakacak ve pençemi dilimin ucuyla yalayacaktım.

[North Blue Anlatıcı]

sen kapıyı açmadan hemen önce kapı açılıyor ve dışarıdan kaptanın kopmuş kafasını ağzında tutan bir kedi fırlıyor. sen henüz üstünden şaşkınlığını atamadan o kedi Kaptanın kafasını ağzından düşürmeden Az önce o adam ile birlikte odaya giren kadına dönüşüyor. kadın kafayı ağzından eline alarak çok korkmuş bir şekilde konuşmaya başlıyor.

"Benim de dilimi kesecekti. Zor kurtuldum. Annem hasta ve iyileşmesi için bir milyon bely lazım. Ama dilimi kesseydi bir daha annemle konuşamaz dım ki." Sözlerinden sonra kadın elindeki kafayı da yere atarak senin omzuna dayıyor gözlerini.